دفاع از پایان نامه دکترای تخصصی پژوهشی
در روز چهارشنبه 29 شهریور ماه 1402 خانم دکتر سوفیا اصالت منش از پایان نامه دکترای تخصصی پژوهشی خود با عنوان "بررسی اثر سلکوکسیب به صورت مونوتراپی در درمان افسردگی پس از زایمان با شدت خفیف تا متوسط و رابطه پاسخ به درمان سلکوکسیب با سطح Brain Derived Neurotrophic Factor و سایتوکاین های التهابی" به راهنمایی آقای دکتر شاهین آخوندزاده و خانم دکتر لادن کاشانی و مشاوره آقای دکتر محمدرضا محمدی و خانم دکتر مریم خوشیده با درجه عالی دفاع نمودند. خلاصه این پایان نامه به شرح زیر است:
مقدمه و هدف
شواهد نقش فرآیندهای التهابی را در پاتوژنز افسردگی نشان داده‌اند. هدف ما ارزیابی اثرات سلکوکسیب، یک عامل ضدالتهابی، در درمان افسردگی پس از زایمان و سطوح فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) و سایتوکاین‌های التهابی است.
روش کار
دراین کارآزمایی تصادفی شده، دوسوکور و کنترل شده با دارونما 50 بیمار مبتلا به افسردگی پس از زایمان بیماران به طور تصادفی کپسول سلکوکسیب دو بار در روز یا کپسول دارونما دو بار در روز به مدت 6 هفته دریافت کردند. بیماران با استفاده از مقیاس درجه بندی افسردگی همیلتون (HDRS) و چک لیست عوارض جانبی در ابتدای مطالعه و هفته های 2، 4 و 6 مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته ها
بیماران گروه سلکوکسیب در مقایسه با گروه دارونما کاهش بیشتری در نمرات HDRS از ابتدا تا هر سه نقطه زمانی مطالعه نشان دادند (0.12=p برای هفته 2، 0.001=p برای هفته 4، 0.001>p برای هفته 6). میزان پاسخ به درمان در گروه سلکوکسیب در مقایسه با گروه دارونما در هفته 4 به طور معنیداری، (60% در مقابل24%، 0.010=p) و هفته 6 (96% در مقابل44%، 0.001=p) بالاتر بود. میزان بهبودی در گروه سلکوکسیب در مقایسه با گروه دارونما در هفته 4 (52% در مقابل20%، 0.018=p) و هفته 6 (96% در مقابل36%، 0.001>p) به طور معنی داری بالاتر بود. سطوح بیشتر نشانگرهای التهابی در گروه سلکوکسیب در مقایسه با گروه دارونما در هفته 6 به طور معنی داری کمتر بود. سطح BDNF در گروه سلکوکسیب در مقایسه با گروه دارونما در هفته 6 به طور معنی داری بالاتر بود (0.005=p).
نتیجه گیری
یافته ها نشان میدهد که سلکوکسیب یک درمان موثر در بهبود علائم افسردگی است. علاوه بر این، BDNF و سایتوکینهای التهابی را میتوان به عنوان نشانگرهای زیستی احتمالی در پاتوژنز افسردگی در نظر گرفت.
ارسال نظر